Tegoroczna edycja „Błaźnic”, projektu stworzonego przez Annę Zubrzycki, wystartuje 4 czerwca. W programie m.in. debata, warsztaty i koncert.  

Fundacja Voices oraz organizatorki przedsięwzięcia „Błaźnice” w tym roku swoją uwagę kierują w stronę problematyki wykluczenia i dyskryminacji. To właśnie tym zagadnieniom poświęcone będą wydarzenia, które pod wspólnym hasłem „Gość-Inność” odbędą się w dniach 4-6 czerwca w Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego we Wrocławiu.

Obcość może być interpretowana jako wartościowana negatywnie inność. Obcy i napiętnowany to całość, ale piętno istnieje tylko w interakcjach społecznych, w konkretnym kontekście sytuacyjnym. Chcemy spróbować zmienić ten paradygmat i wspólnie znaleźć płaszczyzny społeczne, ze szczególnym uwzględnieniem kulturowych i artystycznych, które lęk przed obcym będą zmieniać w pozytywną ciekawość INNEGO a to, co wieloznaczne, uczynią wartościowym – zdradza Anna Zubrzycki, założycielka „Błaźnic”.

Projekt odbywa się dzięki wsparciu Gminy Wrocław i objęty jest Patronatem Wrocławskiej Rady Kobiet.

Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny.

Obowiązują zapisy: blaznice.rezerwacje@gmail.com (gwarancją udziału w wydarzeniu jest mail zwrotny potwierdzający zapisy). Liczba miejsc ograniczona.

4. edycja Błaźnic jest dedykowana problematyce wykluczenia i różnym formom dyskryminacji. Tegoroczna debata będzie poświęcona wymianie wiedzy i doświadczeń oraz poszukiwaniu pozytywnych rozwiązań, które dają szanse na zmianę i oswajanie obcości.

Obcość może być interpretowana jako wartościowana negatywnie inność. Obcość staje się wtedy stygmatem. Obcy i napiętnowany to całość, ale piętno istnieje tylko w interakcjach społecznych, w konkretnym kontekście sytuacyjnym. Jak zauważał prof. Zygmunt Baumann „Obcy wykracza poza schemat postrzegania społecznego świata, wkraczając w świat swoich zaburza jednoznaczność tego świata czyniąc go wieloznacznym”. Może więc jest szansa znajdowania płaszczyzn społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem kulturowych i artystycznych, które lęk przed obcym będą zmieniać w pozytywną ciekawość INNEGO a to co wieloznaczne uczynią wartościowym!

Gościniami debaty będą artystki, performerki, działaczki społeczne, które w swoich artystycznych projektach i realizowanych warsztatach podejmują te problematykę.
Będziemy rozmawiać o tym co robić, aby to co obce stawało się swojskie, to co ich – nasze, a to co nieznane – znane.
Dokonująca się poprzez działania artystyczne edukacja może stanowić najlepszą drogę.
Chcemy pozyskać wiedzę do rozwiązywania społecznych problemów generowanych podziałem na swoich i obcych. I może być to wiedza, która pomoże efektywnie przeciwstawiać się rasizmowi, przejawom etnocentryzmu czy daltonizmowi kulturowemu.
Celem debaty będzie prezentacja i poszukiwanie kreatywnych propozycji i artystycznych działań tworzonych z niezgody na rozliczne przejawy wykluczenia z jakimi mamy w Polsce do czynienia.
Zastanowimy się czy i w jakich okolicznościach można walczyć ze stereotypami i wykluczeniem za pomocą sztuki. Będziemy promować ideę łączenia (a nie podziałów) i twórczość jako receptę na nietolerancję.
Nasz cel to także promowanie twórczości społecznie zaangażowanej, która jest w stanie zmieniać lokalne środowiska.

Uczestniczki debaty:

– Margaret Amaka Ohia-Nowak – językoznawczyni i kulturoznawczyni, trenerka międzykulturowa i antydyskryminacyjna, obroniła doktorat na temat przejawów rasizmu w polszczyźnie
– Joanna Synowiec – kuratorka, animatorka kulturalna, twórczyni, członkini Stowarzyszenia Nomada
– Agnieszka Bułacik – queerfeministyczna twórczyni i facylitatorka pracująca na przecięciu kultury i sztuki, edukacji i aktywizmu

Debatę poprowadzi kulturoznawczyni Ewa Molenda-Pilecka.
Debata zostanie zarejestrowana i następnie udostępniona bezpłatnie na kanałach YouTube Fundacji Voices i FB projektu Błaźnice.

Jaka jest odpowiedzialność kultury i sztuki we współtworzeniu świata opartego na sprawiedliwości i trosce?

Jaka jest rola wyobraźni w procesach zmiany społecznej?

W jaki sposób sztuka może wspierać nas w rekalibrowaniu naszego bycia w świecie?

Warsztat jest przestrzenią do zbadania roli kultury i sztuki we wspieraniu sprawiedliwości społecznej oraz refleksji nad znaczeniem osobistej perspektywy, pozycji społecznej i dynamiki władzy na praktykę artystyczną. Osoby uczestniczące zaproszone zostaną do interaktywnych i autorefleksyjnych ćwiczeń ułatwiających proces introspekcji i rozmów na temat budowania relacji ponad różnicami, ze szczególnym uwzględnieniem praktyk artystycznych angażujących społeczność, do zbadania swojej drogi życiowej i pozycji, refleksji nad wcześniejszymi praktykami artystycznymi zorientowanymi na społeczność, a także do wymiany i poznania narzędzi i praktyk, które można zastosować w pracy z różnorodnymi społecznościami.

W oparciu o różnorodne – tradycyjne i najnowsze – metody treningu międzykulturowego, prowadzące poruszą zagadnienia dotyczące różnorodności i wrażliwości międzykulturowej, a także kwestie związane ze współczesnym rasizmem, etnocentryzmem i daltonizmem kulturowym. Porozmawiają z osobami uczestniczącymi o tym, jak kształtować w sobie elastyczność perspektyw i akceptację na inność i jak to może nam pomóc w świadomej pracy z innymi. Będą pracować z ciałem, krzykiem i oddechem, technikami emotional release, shaking, z elementami ruchu intuicyjnego. Podczas naszego spotkania zajrzymy w głąb siebie, wracając do tego, kim naprawdę jesteśmy, czego potrzebujemy i jak się z tym czujemy. Warsztat będzie okazją do zbudowania i rozwinięcia swojej kompetencji międzykulturowej, tak potrzebnej do dobrych relacji ze sobą i innymi w globalnym świecie.

Prowadzenie: Margaret Amaka Ohia-Nowak, Agnieszka Bułacik

Margaret Amaka Ohia-Nowak – certyfikowana trenerka międzykulturowa i antydyskryminacyjna, aktywistka praw człowieka, akademiczka. Prowadzi warsztaty i wykłady z zarządzania różnorodnością i inkluzywnością w organizacjach lokalnych i globalnych. Kierowniczka Centrum Języka Inkluzywnego przy Diversity Hub. Założycielka Centrum Intersekcjonalnej Sprawiedliwości w Polsce. Współzałożycielka Alliance for Black Justice in Poland. Stypendystka Fulbrighta na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Członkini Zarządu Stowarzyszenia Polaków Pochodzenia Afrykańskiego.

Agnieszka Bułacik – jest queerfeministyczną twórczynią i facylitatorką pracującą na przecięciu kultury i sztuki, edukacji i aktywizmu. Współzałożycielka new visions, kolektywu edukacyjnego wspierającego osoby, organizacje i społeczności zajmujące się kulturą, sztuką i zmianą społeczną w przyjmowaniu nowych praktyk i podejść, by stawały się bardziej sprawiedliwe i inkluzywne. Posiada bogate doświadczenie w holistycznej edukacji antydyskryminacyjnej tworząc angażujące i interaktywne przestrzenie dla niewygodnych rozmów o dyskryminacji i odblokowywanie zdolności wyobraźni, współczującej autorefleksji i krytycznego myślenia. Agnieszka jest stypendystką Echoing Green 2019 i Dalai Lama Fellow 2022.

Koncert “Wybudzenie” ma być swoistą podróżą w głąb siebie zbudowaną z różnych opowieści w kierunku wspólnoty poprzez zewnętrzną różnorodność i Inność. W nawiązaniu do tytułu czwartej edycji projektu “Błaźnice. Gość-Inność” twórczynie i twórcy koncertu będą starali się ukazać, iż każdy może stać się gościem oraz Innym, lecz to nie wyłącza go ze wspólnoty – rdzenia budującego poczucie jedności. Tytułowe “Wybudzenie” oznacza przebudzenie się z doświadczania zewnętrznego/materialnego – wybudzenie się ze świata zmysłów i zejście na głębsze, pozazmysłowe płaszczyzny naszego poznania pozwalające zarejestrować swoje emocje i myśli. Twórcom koncertu będzie chodziło zatem o proces wybudzania-się od różnicy na poziomie materialnym, na którym niejednokrotnie dochodzi do wykluczenia i napiętnowania Innego do jaźni odkrywającej niewyczerpany potencjał wspólnoty.

Występują: Emose Katarzyna Uhunmwangho (teksty, śpiew), Ewa Głowacka-Fierek (kompozycja, śpiew), Ditte Berkeley (śpiew), Jan Skopowski (wiolonczela), Larysa Fierek (kompozycja utworów na fortepian, śpiew), z gościnnym udziałem Anny Zubrzycki.

„Błaźnice” zawdzięczają swoją nazwę Katarzynie Kułakowskiej, której książka “Kobiety kontrkultury teatralnej w Polsce” stała się dla organizatorek inspiracją do powstania pierwszej edycji projektu, która odbyła się w 2018 r. pod nazwą „Błaźnice. Początek”.

W wielowątkowym programie pierwszej edycji projektu znalazły się m.in. wernisaż wystawy fotografii Zuzy Kolskiej reKONSTRUKCJA. POST MORTEM, pokaz filmu i spotkanie z reżyserką Anielą Astrid Gabryel, warsztat Wspólnym głosem prowadzony przez Annę Zubrzycki i Ewę Głowacką-Fierek, warsztat z zakresu prawa autorskiego, otwarta próba spektaklu Dziady polsko-japońskie / Soreisi w reżyserii: Jadwigi Rodowicz-Czechowskiej, a także debata, w której udział wzięły bohaterki wspomnianej książki „Błaźnice. Kobiety kontrkultury teatralnej w Polsce”, a także jej autorka.

Druga edycja projektu pn. „Błaźnice. Wędrowanie” organizowana po raz kolejny w ramach rezydencji artystycznej Anny Zubrzycki odbyła się w 2019 r. także w Muzeum Teatru we Wrocławiu i przebiegła w bardzo podobnej formule. Tym razem podejmowano „problemy obecności i twórczej aktywności kobiet, zwłaszcza w pracach zespołów artystycznych”. Szerzej rozmawiano także o aspekcie „wędrowania” i różnych jego formach. Rezydencję otworzył reportaż na żywo zatytułowany „Święte Rozdroża” Moniki Bułaj opowiadający o wędrujących ludach zagrożonych szaleństwem człowieka, o związku z ziemią, o tożsamości i wygnaniu, przynależności i wykluczeniu, o oazach spotkań oblężonych przez uzbrojone fanatyzmy. Narracji prowadzonej przez aktorkę, dziennikarkę i pisarkę Monikę Bułaj towarzyszyły improwizowane pieśni w wykonaniu aktorki Anny Zubrzycki oraz pieśniarki i skrzypaczki Katarzyny Kapeli. Ponadto odbyła się także pierwsza edycja warsztatu zatytułowanego: Przeciwdziałanie mobbingowi i dyskryminacji. Rozwiązywanie konfliktów prowadzonego przez Monikę Klonowską . Po raz kolejny odbyła się także debata  zatytułowana „O Wędrowaniu”, która dotyczyła różnych wariantów i przykładów teatralnego wędrowania. Wydarzeniem wieńczącym drugą edycję „Błaźnic” był koncert „Ester” w wykonaniu Anny Zubrzycki, Jana Skopowskiego oraz Ewy Głowackiej-Fierek zakończony wielką improwizacją.

Zeszłoroczna edycja projektu „Błaźnice. Rzeka”, która ze względów pandemicznych nie odbyła się w 2020 r., powróciła z jeszcze większym rozmachem. W programie znalazły się m.in.: druga edycja warsztatów z Moniką Klonowską z zakresu przeciwdziałania mobbingowi i dyskryminacji w instytucjach kultury, której swoistym dopełnieniem była debata „Myślę, Czuję, Decyduję” prowadzona już tradycyjnie przez Ewę Molendę-Pilecką. Ponadto w drugim weekendzie „Błaźnic” Anna Zubrzycki poprowadziła intensywny warsztat z technik antystresowych, które miały na celu wzmacnianie wewnętrznych zasobów wrocławskich twórców poprzez praktyki uważności (mindfulness). Mieliśmy także okazję zapoznać się z twórczością Zuzanny Grajcewicz wyróżnionej m.in. nagrodą im. Zuzanny Jagody Kolskiej na 18. MFF Nowe Horyzonty za obraz Wycinka. W sobotni wieczór obejrzeliśmy w Muzeum Teatru trzy filmy artystki: Wenus z Willendorfu oraz Porachunki i Dog Days. Publiczność zebrana w przestrzeni Muzeum Teatru miała ponadto okazję do śledzenia rozmowy z twórczynią prowadzonej przez Jana Pelczara. Finał „Błaźnic. Rzeka” stał się najpełniejszym odzwierciedleniem «Rzeki» – hasła edycji 2021, dla którego inspiracją stała się twórczość zespołu  Sutari. W koncercie performatywnym pt. „Siostry rzeki” zobaczyliśmy występ Kasi Kapeli, Basi Songin i Asi Kurzyńskiej z gościnnym udziałem Anny Zubrzycki.